کتاب «سقوط» اثر آلبر کامو، نویسنده‌ی برجسته‌ی فرانسوی، یکی از عمیق‌ترین و فلسفی‌ترین رمان‌های قرن بیستم است که در سال ۱۹۵۶ منتشر شد. این اثر کوتاه اما تأثیرگذار، با نگاهی تیزبین به وجدان، گناه، ریاکاری و سقوط اخلاقی انسان مدرن می‌پردازد.

🧠 خلاصه داستان
رمان به صورت تک‌گویی اول‌شخص روایت می‌شود. راوی، ژان باتیست کلمانس، وکیل سابقی است که حالا خود را «قاضی توبه‌کار» می‌نامد و در یک بار در آمستردام با مخاطبی فرضی (که در واقع خواننده است) گفت‌وگو می‌کند.
او از زندگی گذشته‌اش در پاریس می‌گوید: مردی موفق، خوش‌ظاهر، اخلاق‌مدار و محبوب. اما حادثه‌ای در شب، کنار رود سن، همه چیز را تغییر می‌دهد—وقتی زنی خودش را به آب می‌اندازد و او هیچ اقدامی برای نجاتش نمی‌کند. این لحظه، نقطه‌ی سقوط اخلاقی و روانی اوست.

🔍 مفاهیم کلیدی
•ریاکاری اخلاقی: ژان باتیست متوجه می‌شود که نیکی‌هایش بیشتر برای رضایت خود بوده‌اند تا کمک واقعی به دیگران.
•عذاب وجدان و اعتراف: او به دنبال اعتراف دیگران است تا احساس برتری کند، اما خودش از اعتراف صریح طفره می‌رود.
•طنز تلخ فلسفی: کامو با نگاهی اگزیستانسیالیستی، انسان را موجودی متناقض و گم‌گشته در دنیایی بی‌معنا نشان می‌دهد.